Twente: World Solar Challenge racedag 4

Een dag waarop we vlogen. De zon scheen fel en we haalden de meeste energie-inkomsten op van de hele week. Iedereen was erg positief en de enige reden om te stoppen gedurende de dag was een coureurswissel en ook dat ging behoorlijk vlot. De wagen reed perfect met een gemiddelde snelheid van ongeveer 80 km/h. De eindplaats was bepaald bij Cadney Homestead, waar we zeer waarschijnlijk ook het Duitse team zouden tegenkomen aangezien die door de gewijzigde starttijden maar vlak voor ons lag. We verheugden ons al de luxe camping en de goede positie ten opzichte van Duitsland en Taiwan die nog steeds achter ons aan zat.

Het is raar dat je al een jaar naar deze race aan het uitkijken bent. De tijd gaat zo snel voorbij, inmiddels is het al racedag 4 en voor we het weten zijn we in Adelaide. We genieten ervan wanneer we kunnen maar komen op onze weg veel uitdagingen tegen. Uitdagingen waar we zeker tegen opgewassen zijn! Het is knap hoe we de afgelopen paar weken met z’n allen gewerkt hebben en hoe we nu tijdens de race bezig zijn.

Helaas lukte het toch niet om Cadney Homestead vandaag te bereiken. Een half uur voordat we daar aankwamen was de communicatie met de coureur weg en bogen de wishbones van de voorwielophanging door. Redelijk normaal want we hadden veel zijwind met windstoten van windkracht 6 en zeker met een gekantelde vleugel kan dit meer uitwerking hebben op de voorwielophanging. Opeens hoorden we de woorden “noodstop, noodstop!” door de portofoons geschreeuwd worden. Dat kon niet veel goeds betekenen…

De voorwielophanging is gebroken. Gelukkig blijkt de schade mee te vallen. De verbinding tussen de ophanging en het chassis is doorgebroken, beide onderdelen zijn nog in tact. Gelukkig was de coureur ook snel van de schrik bekomen.

Het wordt nog wel even flink klussen, maar is in principe gemakkelijk op te lossen.

Onze weerauto was vooruit gereden en op het moment van de stop was onze tweede serviceauto vooruit. Het was even hectisch maar gelukkig konden we iedereen via portofoon en satelliettelefoon snel inlichten over de uitdaging die het hele team te wachten stond. Nu zijn we bezig met het te maken. Het gaat voorspoedig!

Een geluk bij een ongeluk was het dat dit pas een half uur voor het einde van de dag gebeurde.. We zijn nu slechts een half uur kostbare tijd verloren. Was dit midden op de dag gebeurd dan had het er heel anders uitgezien. Waarschijnlijk hadden we onze vijfde plaats in het klassement dan niet weten te behouden.

We gaan vanavond hard aan de slag en morgen vol goede moed weer rijden. Dit bewijst maar weer eens dat er van alles kan gebeuren. Het is een race die tot het einde spannend blijft. We keken uit naar de camping maar de plek waar we nu staan is wel het toppunt van ons avontuur. Een barre rode vlakte vol stenen. De maan schijnt fel en alle sterren zijn te zien. Wat een ultiem outback avontuur!