Twente: Niels Moshagen vertelt

Toen ik gister tijdens het testen met ruim 100 KM/h achter de zonneauto aan reed en het lenzenpaneel op me af zag komen had ik al het vermoeden dat het wederom een lange nacht zou worden.

En zo begon deze maandag om 00:00 in de ochtend in een klaslokaal van de Charles Darwin University. Samen met een paar andere techneuten op zoek gegaan naar een nieuwe oplossing voor het ophangen van onze lenzen. Na een hoop gebrainstorm op het grote whiteboard, een paar kritische blikken op het afgewaaide paneel en het nodige passen op de auto was er een oplossing. Snel te maken, makkelijk te monteren en hopelijk ook stevig genoeg. In theorie is er een dag- en nachtploeg zodat er overdag getest kan worden en ‘s nachts aan de auto geklust kan worden. In praktijk betekend dit vaak 4 tot 5 uur slaap per nacht.

Nog wat voorbereidingen getroffen voor de volgende dag en toen toch maar besloten naar huis te gaan. Je bent toch fitter als je een keer fatsoenlijk de nachtrust kunt pakken.

Om 4 uur lag ik erin en om 8 uur er weer uit, klaar voor een dag lenzen leggen. Zagen, vijlen, schuren, ontvetten, lijmen passen. Al met al weer een hoop werk waardoor we toch zeker tot dinsdag ochtend 11:00 uur nodig hadden om alles af te krijgen. Gelukkig arriveerde rond 9:00 uur de testcrew om de auto mee te nemen voor een goede testrun op de Arnhem Highway. Zij hebben de laatste lenzen op de auto gelegd en het totaal uitgeputte nachtploegje heeft zich richting de scouting hal begeven. Nog even onder de sproeier gestaan een paar biertjes gedronken en toen lekker gaan slapen. Even een beetje slaap pakken voor de volgende avond.