Vanochtend zijn we om 05.30uur opgestaan. Terwijl Wubbo gezellig op zijn gitaar aan het spelen was, kwam iedereen redelijk uitgerust zijn tentje uit. Nadat iedereen zijn spullen had ingepakt, hebben we Nuna naar zijkant van de weg gereden om daar statisch te gaan laden. Dit beloofde veel voor wat we qua vermogen van het zonnepaneel binnen zouden krijgen voor de komende dag. Om 08.05uur mochten we weer vertrekken en begonnen we rustig aan de tweede race dag. Vrij snel zijn we de snelheid op gaan voeren en reden we 110km/u. Om 11.25uur waren we bij de derde control stop in Tennant Creek, waar ook Tiga en het Umicore Solar Team stonden. Een van de Belgische teamleden kwam meteen naar ons toe om te vragen of dat ze een schroefmachine mochten lenen omdat er iets in hun stuurinrichting afgebroken was. Deze hebben we natuurlijk uitgeleend. Helaas voor hun duurde de reparatie zo lang dat wij eerder weg konden rijden en dus plots aan kop stond in de Challenge Class. Na een paar kilometer kwamen we ze tot onze verrassing weer tegen, want ze wilden ons graag inhalen. Via radiocontact vroeg Diederik, hoe snel ze wilden gaan rijden, zodat we onze snelheid daar op konden aanpassen! Niet veel later vielen de Belgen weer stil met problemen. Was wel een beetje jammer om ze zo in te halen, op de weg is toch leuker… Hierna zijn we rustig doorgereden met 100-110km/u. Na een tijdje zag Mission Control ineens dat Nuna schuin begon te hangen, dus dachten we dat we een lekke band hadden. Uiteraard zijn we toen snel gestopt, maar nadat we de wielkap van de auto hadden gehaald, bleek de band niet lek te zijn. De enige opties was dat de demper leeg was, dus hebben we snel de topshell van de auto gehaald en toen bleek inderdaad dat de demper leeg was. Na hem snel opgepompt te hebben en konden we weer verder rijden. Echter na ongeveer 500m hing Nuna weer scheef, dus hebben we deze keer maar meteen de demper vervangen. Ondanks dat dit niet geoefend was hebben we dit in minder dan 10min voor elkaar gekregen! Toen begon de bewolking langzaam toe te nemen, eerst met wat kleine wolkjes, maar gaandeweg dat de kilometers onder Nuna door gleden werd de bewolking dikker en donkerder. Ook kregen we steeds meer last van zijwind en moest Oliver af en toe wel een klein beetje slingeren om Nuna goed op de weg te houden. Ondanks de forse tegenwind en de dichte bewolking hebben we toch nog een hele tijd rond de 100km/u kunnen rijden. Totdat Oliver ineens door de com riep dat er iets met de linker voorband aan de hand was. Dus hebben we voor de derde keer Scout aan de kant gezet en het zeil uitgelegd. Echter dit keer haalde Nuna het zeiltje niet meer, want zij reed al op haar velg! Dus wij rennen naar Nuna toe en Nuna op het zeiltje getild. En inderdaad de linker voorband was lek, wel logisch aangezien de wind van rechts kwam… Dus snel de band vervangen en meteen gekeken of de andere banden nog goed waren en weer snel de weg op. Ondertussen werd de lucht maar donkerder en donkerder hebben we de snelheid een beetje naar beneden bijgesteld om de batterijen door het slechte weer niet helemaal leeg te rijden, we willen uiteindelijk toch echt in Adelaide aankomen! Tegen het einde van de dag werd het duidelijk dat we de control stop in Alice Springs net niet gingen halen en hebben we een kampeerplek gezocht. We staan nu 12,4km van de control stop af en zullen die morgen vroeg dus snel bereiken. De Belgen hebben door het weer hun batterijen leeg gereden en staan 68km verderop. Aurora staat daar nog 2 km voor. Nuna staat nu ingepakt tegen de regen die voor vannacht wordt voorspeld en het tentenkamp is weer gemaakt. Welterusten en tot morgen!!
